Sucha igłoterapia

Co to jest sucha igłoterapia

Suche igłowanie jest jedną z metod leczenia wykorzystywanych w ortopedycznej terapii manualnej przez fizjoterapeutów, osteopatów, chiropraktyków oraz lekarzy. Wykorzystuje sterylne, jednorazowe igły do akupunktury, w celu leczenia bólu i dysfunkcji, spowodowanych problemami mięśniowo-powięziowymi oraz w leczeniu niektórych dolegliwości neurologicznych.

Nazwa tej terapii bierze się stąd, że igły wykorzystywane do zabiegu nie mają możliwości wprowadzania leku lub innej substancji do ciała pacjenta.

Sucha igłoterapia nie jest tożsama z akupunkturą, a jedyne co łączy suchą igłoterapię z akupunkturą to, iż 71% punktów spustowych i akupunkturowych w celu złagodzenia bólu pokrywa się ze sobą (Melzack R 1977). W literaturze dostępna jest również nazwa Medyczna Akupunktura, która jest tożsama z igłoterapią suchą. Spotykane są również określenia igłoterapia cienkoigłowa, igłoterapia grubo igłowa stosowane w zależności od miejsca, przekroju narzędzia i stosowanej techniki (Tittinger i Słoniak 2017)

Działanie suchej igłoterapii

Sucha igłoterapia polega na wprowadzeniu cienkiej igły bezpośrednio do mięśniowo-powięziowych punktów spustowych. Działa poprzez zmianę sposobu odczuwania bólu przez ciało (efekt neurologiczny) oraz pomaga organizmowi pozbyć się uporczywego skurczu mięśni związanego z istnieniem punktów spustowych (efekt mięśniowo – powięziowy).

Przed przystąpieniem do nakłucia terapeuta palpacyjnie bada wrażliwe miejsce w celu zlokalizowania skurczu mięśniowego. Dobiera długość i grubość igły odpowiednią dla stanu zdrowia pacjenta i rozmiaru jego ciała, a następnie wprowadza ją w skórę w odpowiednio wcześniej ustalone miejsce.

Igły wprowadzane są z zachowaniem procedur bezpieczeństwa: skóra jest odkażona, igły sterylne, a ręce fizjoterapeuty zabezpieczone są jednorazowymi rękawiczkami.

Wbicie igły wywołuje impuls, który przechodząc przez rdzeń kręgowy, trafia do włókien mięśniowych napiętego pasma. Impuls ten wywołuje bezwarunkowy odruch – lokalny skurcz mięśniowy, który zmniejsza napięcia i prowadzi do rozluźnienia, a ostatecznie do zmniejszenia bólu.

Suchemu igłowaniu towarzyszą dodatkowe zmiany w przewodnictwie elektrycznym i chemicznym, które wspomagają proces gojenia. Jest istotne, aby stosowanie igieł postrzegać jako jeden z elementów ogólnego procesu leczenia rehabilitacyjnego. (Cagnie i Devitte 2013)

W trakcie zabiegu pacjent poczuje niewielkie ukłucie. W zależności od techniki igłowania wybranej przez terapeutę, może poczuć również ból mięśni lub ich chwilowy skurcz. Są to normalne i pożądane odczucia, które prowadza do doświadczenia ulgi, uczucia rozluźnienia, odciążenia ciała, odnośnie odczuwanych wcześniej objawów bólowych.

W ogólności istnieje bardzo niewielkie ryzyko związane z tą techniką, jeżeli wykonywana jest ona przez odpowiednio przeszkolonego fizjoterapeutę. Można spodziewać się nieznacznego zasinienia wokół miejsca wprowadzenia igły, analogicznie jak przy każdej innej iniekcji. W rzadkich przypadkach, pacjenci mogą czuć się bardzo szczęśliwi, bliscy łez, spoceni lub mogą odczuwać zimno. Wszystkie te symptomy szybko ustępują. U bardzo niewielkiej grupy osób może dojść do omdlenia. Nie ma trwałych niepożądanych skutków ubocznych wynikających z takich reakcji. Na każdym etapie zabiegu pacjent ma możliwość przerwania terapii.

Wskazania do zabiegów suchej igłoterapii

blizny i bliznowce,
zespół cieśni podbarkowej,
neuralgia podpotyliczna,
zespoły bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa,
bóle mięśniowo-powięziowe,
zespół mięśnia gruszkowatego,
kolano biegacza,
zespół pasma biodrowo-piszczelowego
tendinopatia stożka rotatorów,
entezopatie,
napięciowe bóle głowy,
fibriomialgoa,
zapalenie rozcięgna podeszwowego
dolegliwości bólowe punktów spustowych.

Przeciwwskazania do zabiegu

igłofobia
brak zrozumienia terapii przez pacjenta
niepożądane reakcje na wcześniejsze zabiegi z użyciem igieł
pacjenci z zaburzeniami krzepnięcia krwi,
padaczka,
ciąża,
cukrzyca,
zaburzenia czucia,
krwiaki, obrzęki, tętniaki, żylaki,
zmiany skórne/ otwarte rany,
rozrusznik serca,
choroby zakaźne,
nowotwór

Pacjent przed przystąpieniem do zabiegu powinien poinformować osobę wykonującą suche igłowanie o wszelkich wątpliwościach związanych z możliwością wystąpienia, któregoś z wyżej wymienionych przeciwwskazań.

Obowiązkiem lekarza/ fizjoterapeuty jest omówienie ryzyka i korzyści leczenia metodą suchego igłowania indywidualnie u każdego pacjenta

i uzyskanie świadomej jego zgody.