Błonica ( dyfteryt) to ostra i  ciężka zakaźna choroba wywoływana przez bakterie zwane maczugowcami błonicy . Bakterie te produkują toksynę błoniczą, która może prowadzić do poważnych powikłań, a nawet do śmierci.

Toksyna ta rozprzestrzenia się po organizmie prowadząc do zaburzeń w funkcjonowaniu wielu narządów wewnętrznych jak np. zapalenia mięśnia sercowego.Może dojść również do wystąpienia powikłań neurologicznych np. porażenie mięśni twarzy, porażenie kończyn.

Objawy błonicy 

Objawy tej choroby początkowo pojawiają  się w miejscu namnażania bakterii czyli w gardle, w krtani, w nosie  co uwidacznia się  w postaci charakterystycznych  szarych lub białych nalotów  w gardle i na migdałkach. Pojawia się także ból gardła, chrypa, gorączka i osłabienie. W miarę rozwoju choroby dochodzi  do powiększenia szyjnych węzłów chłonnych i obrzęku szyi (tzw. „szyja Nerona „), co może prowadzić do zwężenia światła gardła i krtani oraz niestety śmierci z powodu niewydolności oddechowej lub zatrzymania krążenia.

Jak można się zarazić

Błonica przenosi się drogą kropelkową (np. kaszel , kichanie) lub przez bezpośredni kontakt z chorą osobą lub nosicielem, rzadziej przez kontakt z zakażonymi zwierzętami.

Leczenie i zapobieganie

Pacjenci chorzy na błonicę wymagają leczenia szpitalnego .  Obejmuje ono podanie anatoksyny błoniczej czyli surowicy zawierającej przeciwciała przeciwko toksynie błoniczej oraz zastosowaniu antybiotyków. Należy pamiętać, że wyleczenie błonicy jest możliwe wtedy, gdy choroba przebiega bez powikłań. Jeżeli  w wyniku zachorowania dojdzie  do uszkodzenia mięśnia sercowego, wtedy pozostanie to jako trwałe następstwo przebytej błonicy. Jest to groźna choroba, której objawów nie należy bagatelizować.

Najskuteczniejszą formą  jej zapobiegania jest  SZCZEPIENIE  -znajduje się ono w kalendarzu szczepień obowiązkowych.

Szczepienie na błonicę zapewnia ochronę przed błonicą – groźną chorobą zakaźną.

Co daje szczepienie

1. Ochronę przed ciężkim przebiegiem choroby.

Błonica atakuje drogi oddechowe i może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie mięśnia sercowego , uszkodzenia nerwów czy niewydolność nerek

2.Zmniejszenie ryzyka śmierci.

Przed wprowadzeniem szczepień błonica była jedną z głównych przyczyn zgonów u dzieci. Śmiertelność w nieleczonych przypadkach sięga 50 %.

3. Ochrona zbiorowa.

Im więcej osób jest zaszczepionych, tym mniejsze ryzyko rozprzestrzeniana się choroby.

4. Długoletnia odporność.

Szczepionka zapewnia ochronę na wiele lat, ale zaleca się dawki przypominające dla osób dorosłych raz na 10 lat.

5.Ochrona przed tężcem i krztuścem.

Szczepienie na błonicę często podawane jest w połączeniu z ochroną przed tymi dwoma groźnymi chorobami.

Szczepienie jest bezpieczne i skuteczne, a jego ewentualne skutki uboczne są zazwyczaj łagodne (np. zaczerwienienie lub ból w miejscu wkłucia).

6. Zapobiega konieczności leczenia anatoksyną i antybiotykami.

Leczenie błonicy jest skomplikowane, wymaga hospitalizacji podania anatoksyny, co może być trudne do zorganizowania w sytuacjach nagłego zachorowania.

Dlatego warto pamiętać o regularnym szczepieniu i higienie.